ΑΝΑΛΟΓΙΟΝ

Ζωντανή ηχογράφηση του Άρχοντα Α' Δομεστίκου της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Μιλτιάδη Παππά από τον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης Θεσσαλονίκης, από την ακολουθία της δεύτερης Αναστάσεως (ἐσπέρας Κυριακῆς τοῦ Πάσχα). Ψάλλει (εκ στήθους) το Κεκραγάριο του Ιακώβου Πρωτοψάλτου σε ήχο β'.

Ευχαριστούμε θερμά τον Άρχοντα.

Καλή ακρόαση!

Ευχαριστούμε πολύ Παναγιώτη για τις πολύ ωραίες ηχογραφήσεις του κ. Παππά που ανεβάζεις τον τελευταίο καιρό. Ευχαριστούμε και τον κ. Παππά για την άδεια που σου έδωσε να κοινοποιήσεις αυτό το υλικό.

Πολύ ωραία η εκτέλεση του κεκραγαρίου! Δεν είμαι βέβαια εγώ ο αρμοδιότερος να σχολιάσω ή να κρίνω, απλά σαν μέλος δεν θα ήθελα να προσπεράσω την εξαίρετη από στήθους εκτέλεση αυτού του μέλους. Επιτέλους, ακούμε θέσεις ως ενιαίες μουσικές φράσεις με αρχή, μέση και τέλος και συγκριμένο "ηθος" κι όχι στείρο συλλαβισμό σημαδίων ποσοτικών και ποιοτικών. Στην ηχογράφηση αυτή ακούω όλα αυτά τα ισχυρά στοιχεία της προφορικής παραδόσεως του Πατριαρχείου. Ακούω αρκετά και "Ιάκωβο" σε πολλά σημεία. Η εντρύφηση στο ύφος των τελευταίων προτοψαλτών είναι, αν μη τί άλλο, φανερή.

Και πάλι ευχαριστούμε, και αναμένουμε κι άλλα!

πάτερ Νικόλαε δεν μπορώ να φτάσω σε αυτό το επίπεδο κριτικής (ακόμη), αλλά από τα λίγα που καταλαβαίνω οι εκτελέσεις του κ. Παππά είναι στην κυριολεξία Αρχοντικές! Παραδοσιακότατη, κατανυκτική μη επιτηδευμένη ψαλμωδία, που δεν ακούγεται συχνά στις μέρες μας.

εύχεσθε!

nmnovice00 έγραψε:Ευχαριστούμε πολύ Παναγιώτη για τις πολύ ωραίες ηχογραφήσεις του κ. Παππά που ανεβάζεις τον τελευταίο καιρό. Ευχαριστούμε και τον κ. Παππά για την άδεια που σου έδωσε να κοινοποιήσεις αυτό το υλικό.

Πολύ ωραία η εκτέλεση του κεκραγαρίου! Δεν είμαι βέβαια εγώ ο αρμοδιότερος να σχολιάσω ή να κρίνω, απλά σαν μέλος δεν θα ήθελα να προσπεράσω την εξαίρετη από στήθους εκτέλεση αυτού του μέλους. Επιτέλους, ακούμε θέσεις ως ενιαίες μουσικές φράσεις με αρχή, μέση και τέλος και συγκριμένο "ηθος" κι όχι στείρο συλλαβισμό σημαδίων ποσοτικών και ποιοτικών. Στην ηχογράφηση αυτή ακούω όλα αυτά τα ισχυρά στοιχεία της προφορικής παραδόσεως του Πατριαρχείου. Ακούω αρκετά και "Ιάκωβο" σε πολλά σημεία. Η εντρύφηση στο ύφος των τελευταίων προτοψαλτών είναι, αν μη τί άλλο, φανερή.

Και πάλι ευχαριστούμε, και αναμένουμε κι άλλα!

Πάτερ Νικόλαε, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Το να εκτίθεται κανείς δημόσια, και να κρίνεται ασφαλώς, είναι αν μη τι άλλο, απαραίτητο στις μέρες μας, προκειμένου να βελτιωθούμε όλοι, ψάλλοντες και ακούοντες. Η προσπέλαση ενός ψαλτικού γεγονότος, αποτελεί έθος στις μέρες μας και είναι δείγμα της αδιαφορίας που ταλανίζει την μικρή μας κοινωνία.
Παρακαλολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις ανακοινώσεις σας, και σας συγχαίρω γι'αυτές. Ίσως στο μέλλον να μπορέσουμε να συζητήσουμε για κάποια από τα ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα θέματα που θίγετε. Εύχομαι, προσπάθειες σαν τις δικές σας, να αναβαθμιστούν σε θεσμικό πλαίσιο, εκεί δηλαδή που είναι ο φυσικός τους χώρος. (Ευελπιστώ εντός ολίγου καιρού να παρουσιάσω σχετική εργασία μου αφορώσα την κατάσταση των μελετών στην ψαλτική στις μέρες μας, σε όλα τα επίπεδα.

Μιλτιάδης Παππάς

Ευχαριστώ κι εγώ κ. Παππά για τα καλά σας λόγια. Μακάρι σύντομα να δοθούν ευκαιρίες να συζητήσουμε για οποιοδήποτε θέμα θα μπορούσα κι εγώ να συνεισφέρω κάτι.

Όσο για την αναβάθμιση της προσπάθειάς μου, δεν καταλαβαίνω μάλλον καλά τί εννοείτε ως θεσμικό πλαίσιο. Να αγκαλιασθεί αυτή η προσπάθεια από κάποιον επίσημο φορέα για να μη μένει στα πλαίσια της ιδιωτικής έρευνας; Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον ορίζοντα, αλλά δεν το προσπάθησα κι εγώ είναι η αλήθεια, ούτε το θεώρησα άκρως απαραίτητο για να ξεκινήσω αυτό που κάνω. Υπάρχουν άνθρωποι που "παίζουν ακόμα για την φανέλα", για να χρησιμοποιήσω μια αθλητική έκφραση. Κάπως έτσι κινούμαι κι εγώ χωρίς καμμία απαίτηση (ούτε και παράπονο) από κάποιον επίσημο φορέα, αν και η αλήθεια είναι ότι αν μου έδινε κάποιος περισσότερο χρόνο και επιστημονικά μέσα για να συνεχίσω, η προσπάθεια αυτή θα έφερνε πολύ πιό καλά αποτελέσματα. Τώρα προχωρώ με τον ελάχιστο χρόνο (και το άγχος) του εφημερίου και του οικογενειάρχου, κι ό,τι κάνω πλέον γίνεται δύσκολα και μεταμεσονυκτίως... Δεν πειράζει. Δόξα τω Θεώ. Ό,τι μπορούμε θα κάνουμε χωρίς άγχος και γκρίνια. Είμια πρώτα ιερεύς και μετά όλα τα άλλα. Αν ο Θεός θέλει να προχωρήσει ακόμα περισσότερο αυτό που κάνω με τα μουσικά, θα στείλει και τις λύσεις.

Εξάλλου, η αλήθεια είναι κ. Παππά (κι αυτό είναι πράγματι ένα παράπονο, αν μου επιτρέπετε) ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται πραγματικά για τέτοιου είδους έρευνες, κι ακόμα λιγότεροι αυτοί που θα ήθελαν να μάθουν και πώς γίνεται, ή να διαφωνήσουν έστω ευπρεπώς. Δεν ξέρω, δηλαδή, αν έχει και κανένα νόημα να συνεχίσω αυτό που κάνω. Τώρα συνεχίζω απλά επειδή εμένα με ικανοποιεί. Αν ο χρόνος μου λιγοστέψει κι άλλο, δεν ξέρω... Οι περισσότεροι είτε είναι δύσπιστοι (οι, ας πούμε, "υπέρμαχοι" της νέας μεθόδου και της παραδόσεως...), είτε έχουν άλλες απόψεις και απαξιούν (;) να συζητήσουν (πανεπιστημιακοί; της μεθόδου Καρά; δεν ξέρω...), είτε, ενώ βλέπουν θετικά τα αποτελέσματα τις έρευνας αυτής, "συγχαίρουν" μόνο με μια παγωμάρα και παρακολουθούν με ανεξήγητη σιωπή... Ελάχιστοι είναι αυτοί που προτίθενται να συζητήσουν σε βάθος και με επιχειρήματα τα θέματα αυτά. Οπότε, με βασανίζει το ερώτημα: "σε ποιούς απευθύνομαι";

Μη με παρεξηγείτε. Μοιράζομαι προσωπικές σκέψεις. Δεν παραπονιέμαι.

Ευχαριστώ και πάλι και ελπίζω να τα ξαναπούμε.

πΝ

nmnovice00 έγραψε:Ευχαριστώ κι εγώ κ. Παππά για τα καλά σας λόγια. Μακάρι σύντομα να δοθούν ευκαιρίες να συζητήσουμε για οποιοδήποτε θέμα θα μπορούσα κι εγώ να συνεισφέρω κάτι.

Όσο για την αναβάθμιση της προσπάθειάς μου, δεν καταλαβαίνω μάλλον καλά τί εννοείτε ως θεσμικό πλαίσιο. Να αγκαλιασθεί αυτή η προσπάθεια από κάποιον επίσημο φορέα για να μη μένει στα πλαίσια της ιδιωτικής έρευνας; Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον ορίζοντα, αλλά δεν το προσπάθησα κι εγώ είναι η αλήθεια, ούτε το θεώρησα άκρως απαραίτητο για να ξεκινήσω αυτό που κάνω. Υπάρχουν άνθρωποι που "παίζουν ακόμα για την φανέλα", για να χρησιμοποιήσω μια αθλητική έκφραση. Κάπως έτσι κινούμαι κι εγώ χωρίς καμμία απαίτηση (ούτε και παράπονο) από κάποιον επίσημο φορέα, αν και η αλήθεια είναι ότι αν μου έδινε κάποιος περισσότερο χρόνο και επιστημονικά μέσα για να συνεχίσω, η προσπάθεια αυτή θα έφερνε πολύ πιό καλά αποτελέσματα. Τώρα προχωρώ με τον ελάχιστο χρόνο (και το άγχος) του εφημερίου και του οικογενειάρχου, κι ό,τι κάνω πλέον γίνεται δύσκολα και μεταμεσονυκτίως... Δεν πειράζει. Δόξα τω Θεώ. Ό,τι μπορούμε θα κάνουμε χωρίς άγχος και γκρίνια. Είμια πρώτα ιερεύς και μετά όλα τα άλλα. Αν ο Θεός θέλει να προχωρήσει ακόμα περισσότερο αυτό που κάνω με τα μουσικά, θα στείλει και τις λύσεις.

Εξάλλου, η αλήθεια είναι κ. Παππά (κι αυτό είναι πράγματι ένα παράπονο, αν μου επιτρέπετε) ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται πραγματικά για τέτοιου είδους έρευνες, κι ακόμα λιγότεροι αυτοί που θα ήθελαν να μάθουν και πώς γίνεται, ή να διαφωνήσουν έστω ευπρεπώς. Δεν ξέρω, δηλαδή, αν έχει και κανένα νόημα να συνεχίσω αυτό που κάνω. Τώρα συνεχίζω απλά επειδή εμένα με ικανοποιεί. Αν ο χρόνος μου λιγοστέψει κι άλλο, δεν ξέρω... Οι περισσότεροι είτε είναι δύσπιστοι (οι, ας πούμε, "υπέρμαχοι" της νέας μεθόδου και της παραδόσεως...), είτε έχουν άλλες απόψεις και απαξιούν (;) να συζητήσουν (πανεπιστημιακοί; της μεθόδου Καρά; δεν ξέρω...), είτε, ενώ βλέπουν θετικά τα αποτελέσματα τις έρευνας αυτής, "συγχαίρουν" μόνο με μια παγωμάρα και παρακολουθούν με ανεξήγητη σιωπή... Ελάχιστοι είναι αυτοί που προτίθενται να συζητήσουν σε βάθος και με επιχειρήματα τα θέματα αυτά. Οπότε, με βασανίζει το ερώτημα: "σε ποιούς απευθύνομαι";

Μη με παρεξηγείτε. Μοιράζομαι προσωπικές σκέψεις. Δεν παραπονιέμαι.

Ευχαριστώ και πάλι και ελπίζω να τα ξαναπούμε.

πΝ

π. Νικόλαε,

είμαι βέβαιος ότι θα μας δοθούν ευκαιρίες για ανταλλαγή απόψεων, στα ενδιαφέροντα θέματα με τα οποία καταγίνεστε. Όλοι μας συνεισφέρουμε, καθείς με τον τρόπο του!
Ωραία θέσατε το θέμα: θεσμική αναβάθμιση. Γιατί όχι; Θα ήταν μάλλον ανώφελο να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας, λέγοντας ότι οι εν Ελλάδι ακαδημαϊκοί της Βυζαντινής μουσικής, ανταποκρίνοται στις προσδοκίες της εποχής μας. Βέβαια ο σκοπός που έθιξα, ίσως όχι σαφώς, αυτό το θέμα, ήταν να αναδείξω ότι όσο συλλογικότερη γίνεται μια προσπάθεια, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχών αποτελεσμάτων.
Επειδή είμαι και εγώ υπέρ του δέοντος απασχολημένος, σας αντιλαμβάνομαι, αλλά πρέπει να σας τονίσω-ασφαλώς και το γνωρίζετε- το γεγονός ότι εξ'αιτίας αυτής τη "φανέλας" που "έπαιξαν" κάποιοι πρόγονοί μας έχουμε σήμερα το θησαυρό αυτό της μουσικής. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο μήνυμά μου, συν Θεώ, σε εύθετο χρόνο, θα παρουσιάσω, εδώ, σε αυτό το φόρουμ, σχετική μελέτη ιστορικού κυρίως περιεχομένου, αλλά απτομένου του παρόντος και κυρίως του μέλλοντος, υπό το πρίσμα της σημερινής πορείας και κατάστασης της ιεράς μουσικής.
Χαίρομαι δε που τονίζετε το μυστήριο της ιερωσύνης πρώτο. Συγχαρητήρια! Και ασφαλώς το χέρι του Θεού είναι εκείνο που θα κατευθύνει τις κινήσεις μας, όταν και όπως πρέπει. Και μη σας βασανίζει το ερώτημα "σε ποιους απευθύνομαι". Πάντα ελάχιστοι ήταν, αλλά εκλεκτοί. Δυο ονόματα νομίζω είναι αρκετά: Κώνστας, Στεφανίδης.
Η ενδεκάδα μιας ομάδας (για να ευθυμήσουμε και λίγο), πάντα είχε δυο-τρεις παίκτες που παίζαν με την ψυχή τους και όχι για τα χρήματα, γιατί πιστεύανε σε αυτήν. Έτσι ήταν και έτσι θα είναι. Η διαφορά είναι ότι υπάρχει στο βάθος και η σιωπηλή πλειοψηφία των θεατών (εν προκειμένω ακροατών, αναγνωστών), η οποία βλέπει, ακούει, αφουγκράζεται και όταν θα έρθει η ώρα πιστέψετέ με θα κρίνει δεόντως. Κάποτε γνώρισα έναν καλό άνθρωπο, ο Θεός να τον αναπαύσει, ο οποίος κοιμήθηκε από βραδύς σε ένα παγκάκι, για να ακούσει την επαύριο τον ψάλτη και μετέπειτα ιερέα π. Νικόλαο Μαυρόπουλο στην Πάτρα. Και δεν ήταν η φωνή το μόνο στοιχείο έλξης του ανθρώπου αυτού, αλλά η όλη αρμονία που μετέδιδε στη διάρκεια της ακολουθίας (που είναι και το ζητούμενο για τη επίτευξη της προσευχής). Αν οι μόνιμοι, πραγματικά, ακροατές του π. Μαυρόπουλου ήταν λίγοι, φανταστείτε τι γίνεται σήμερα, όπου οι "κασσετομαθητές" και "παλαιοηχογραφησιόπληκτοι", αποτελούν τη σχετική πλειοψηφία των "ψαλλόντων". Αν προσθέσετε και τις άλλες νεοφανείς κατηγορίες αντιλαμβάνεστε την κατάσταση. Όχι όμως, όπως είπε και ο αείμνηστος Πρίγγος: όσο υπάρχουν εκτελεσταί της γνήσιας μουσικής, δεν θα πεθάνει ποτέ. Γιατί μόνο με αυτή προσεύχεται ο κόσμος.
Συνεχίστε λοιπόν τον καλόν αγώνα. Καλή επιτυχία!

Ο Άρχων Μιλτιάδης είναι ένας που, όντως, αφωσιώνεται στην Μουσική μας εν "όλη ψυχή και διανοία". Οι εκτελέσεις του είναι πραγματικά "αρχοντικές", όπως είπε και ο Παναγιώτης. Όποιος έχει την καλή τύχη να μαθητεύση κοντά του θα μάθη πάρα πολλά.