ΑΝΑΛΟΓΙΟΝ

Αν ενθυμούμαι καλώς, ο Κυριακός Φιλοξένους λέει ότι τα παρεστιγμένα τρίγοργα (και άνω) δεν επιτρέπονται στην εκκλησιαστική μουσική, αλλά είναι μόνο για την εξωτερική μουσική. Προσωπικά, συμφωνώ και επαυξάνω, διότι ο απειροτεμαχισμός του χρόνου δυσκολεύει την κατανόηση του ψαλλομένου από τους πιστούς, και έχει ως μόνο σκοπό την επίδειξη της καλλιφωνίας του καλλιτέχνη (δεν λέω ψάλτη).

Είναι γεγονός ότι τα κλασσικά μουσικά βιβλία (19ου αι.) δεν έχουν παρεστιγμένα τρίγοργα (και άνω), και είναι ζήτημα αν σ' όλο το βιβλίο απαντούν πάνω από 2-3 θέσεις με τρίγοργα.

Ποια η γνώμη σας;