ΑΝΑΛΟΓΙΟΝ

Θα ήθελα να σας ρωτήσω μια απορία. Μια ημέρα έψαλλα αριστερά, και την ώρα του Πεντηκοστού Ψαλμού, άρχεται ο δεξιός σε ήχο γ' (ήχο της εβδομάδος). Τι πρέπει να κάνω, να το φέρω σε β' ή να συνεχίσω; Το ίδιο και αργότερα με τα πεντηκοστάρια. Το ίδιο και αργότερα με την Τιμιωτέρα που αντί να αρχίσει στον ήχο των Καταβασιών, αρχίζει στον ήχο της εβδομάδος.

Βέβαια καλό θα είναι να υπάρχει μια προσυνεννόηση, αλλά αυτό μένει μόνο στην θεωρία.

Ευχαριστώ.

Αγαπητέ Παναγιώτη.

Νομίζω οτι η πράξη της Εκκλησίας είναι ασφαλής οδηγός για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα επι μέρους ζητήματα όπως αυτό που περιγράφεις εδώ.

Πάντα ο Δεξιός ψάλτης έχει τον πρώτο λόγο γιατί συνήθως είναι ο παλαιότερος και πιό έμπειρος, και γιατί αυτός, σύμφωνα με την τάξη αρχίζει πρώτος.

Στη Μεγάλη Εκκλησία, ο Πρωτοψάλτης ανεβάζει πχ. όποια αργή δοξολογία θέλει χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση με τον Λαμπαδάριο, μάλιστα αυτό γίνεται ωστε να υπάρχει πάντοτε ψαλτική ετοιμότητα και εγρήγορση. Αυτό τουλάχιστο συνέβαινε τα παλαιότερα χρόνια.

Ακόμη ένας λόγος είναι ο εξής: αν ο αριστερός ψάλτης διορθώσει και ο Δεξιός ξαναπεί στον ίδιο ήχο ο λαμπαδάριος θα ξαναδιορθώσει; και τι ακολουθία θα γίνει τότε; Ας προτιμήσουμε το λιγότερο κακό να ψαλλεί πχ. η τιμιωτέρα σε λάθος ήχο. Σε διαφορετική περίπτωση θα δημιουργηθεί μιά πολύ δύσκολη κατάσταση και θα ταραχθεί όλο το εκκλησίασμα.

Βέβαια καλύτερη είναι η προσυνεννόηση όταν και όσο αυτή τηρείται.

Αντιλαμβάνομαι σε τί δύσκολη θέση βρέθηκες, και το κατανοώ πλήρως μιά και είμαι αντίθετος σε αυτές τις νεοφανείς πρακτικές να ψάλλονται ο Ν ψαλμός και τα πεντηκοστάρια σε ήχους. Η παράδοση λέει δεύτερο. καλό είναι να τα κρατάμε. Και συνέχεια σε όλο τον όρθρο ο ήχος της Κυριακής, κουραστικό και βαρετό είναι. Ξεκούραση και ποικιλία είναι η παράδοση, για να μή κουράζονται τα αυτιά από το συνεχές άκουσμα ενός και μόνο ήχου.

Η μουσική τάξη όταν τηρείται βοηθάει πολύ την σωστή τέλεση των ιερών ακολουθιών γιατί μεταφέρει μέσα της (η υπακοή που κάνουμε στην τάξη) την ηρεμία και την ειρήνη της χάριτος του Θεού. Όταν αυτή η τάξη παραβιάζεται, τότε δημιουργείται σύγχυση.

Όμως η μουσική τάξη υπηρετεί τη λατρεία, και δε θα πρέπει να δώσουμε στον υπηρέτη μεγαλύτερη σημασία από αυτή που του αναλογεί.

Διαφορετικά θα συμβάλλουμε κι εμείς στη σύγχυση και στην αταξία προφάσει τάξεως.
Το βλέπουμε κι αυτό πολλές φορές να συμβαίνει.

Η προσκόλληση στην ακρίβεια της τάξεως είναι αρετή γιά τον ψάλτη.
Η υπακοή είναι μεγαλυτέρα αρετή.
Και η διάκριση είναι ανωτέρα όλων.

Ευχαριστώ.

π. Σπυρίδων Σκορδίλης.

Ευχαριστώ π. Σπυρίδωνα,

υπακοή έκανα εν προκειμένω. Το βασικό είναι να υπάρχει αγάπη μεταξύ αριστερού και δεξιού και αυτό υπάρχει.

Εύχεσθε,
ΠΠαπαδημητρίου

Είναι πολύ όμορφο να είναι αγαπημένοι όχι μόνο οι ψάλτες αλλά και γενικά οι αποτελούντες την Ενορία. Οικοδομούν και δίνουν μαρτυρία Χριστού.

Όταν ο άνθρωπος έχει αγάπη και ήθος, τότε όλα βρίσκουν το δρόμο τους.

Ο Θεός να σας χαριτώνει και να σας ενισχύει στον αγώνα σας.

π. Σπυρίδων Σκορδίλης.

Είναι πολύ όμορφο να είναι αγαπημένοι όχι μόνο οι ψάλτες αλλά και γενικά οι αποτελούντες την Ενορία. Οικοδομούν και δίνουν μαρτυρία Χριστού.

Όταν ο άνθρωπος έχει αγάπη και ήθος, τότε όλα βρίσκουν το δρόμο τους.

Ο Θεός να σας χαριτώνει και να σας ενισχύει στον αγώνα σας.

π. Σπυρίδων Σκορδίλης.

Ναι πάτερ Σπυρίδωνα, και να συμπληρώσω ότι εάν ουν προσφέρουμε την φωνή μας στην εκκλησία κακεί μνησθούμε ότι ο αδελφός μας έχει τι κατ' ημών, ας αφήσουμε το Αναλόγιον, και ας υπάγουμε πρώτον να διαλλαγούμε με τον αδελφό μας και τότε να έρθουμε στο Αναλόγιον να προσφέρουμε την φωνή μας, που και αυτή δώρο Θεού είναι (Ματθ. ε' 23).

Εύχεσθε,
Παναγιώτης.

κ. Παναγιώτη, συμφωνώ και επαυξάνω.

Το αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή έχει συμβεί παρεξήγηση με τον Ιερέα.

Η καλή συνεργασία απαιτεί εκτός από αγάπη και κατανόηση, ταπείνωση και βήματα καλής θέλησης.

Γιατί η λατρεία δε τελείται για ...τους άλλους αλλά για όλους εμάς.

Να είσαι καλά.

π. Σπυρίδων Σκορδίλης.

Στο θέμα αυτό χρειάζεται λεπτός χειρισμός. Πρέπει να υπάρχει συννενόηση μεταξυ Δεξιού και Αριστερού για το τι θα ψάλλουν απο που με τι βάση θα ψάλλουν .
χωρίς φωνές και εγωισμούς . Πολλές φορές τα καταλαβαίνει και ο κόσμος και τα σχολιάζει.Πρεπει να αφήσουμε τους εγωισμους. Το ζητούμενο ειναι να υπηρετούμε τον χριστό και οχι τους΄εαυτούς μας

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΑΦΟΥ ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ ΨΑΛΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΣΑΕΙ ΔΕΞΙΟΙ. ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΡΙΖΕΙ ΕΝΑΛΑΓΗ ΤΩΝ ΧΟΡΩΝ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ! ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΔΕΞΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΣΤΑΣΙΔΙ ΚΑΤΑΛΑΜΒΆΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΨΑΛΛΕΙ.

spyridon έγραψε: ...
Νομίζω οτι η πράξη της Εκκλησίας είναι ασφαλής οδηγός για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα επι μέρους ζητήματα όπως αυτό που περιγράφεις εδώ.

...

Η μουσική τάξη όταν τηρείται βοηθάει πολύ την σωστή τέλεση των ιερών ακολουθιών γιατί μεταφέρει μέσα της (η υπακοή που κάνουμε στην τάξη) την ηρεμία και την ειρήνη της χάριτος του Θεού. Όταν αυτή η τάξη παραβιάζεται, τότε δημιουργείται σύγχυση.

Όμως η μουσική τάξη υπηρετεί τη λατρεία, και δε θα πρέπει να δώσουμε στον υπηρέτη μεγαλύτερη σημασία από αυτή που του αναλογεί.

Διαφορετικά θα συμβάλλουμε κι εμείς στη σύγχυση και στην αταξία προφάσει τάξεως.
Το βλέπουμε κι αυτό πολλές φορές να συμβαίνει.

Η προσκόλληση στην ακρίβεια της τάξεως είναι αρετή γιά τον ψάλτη.
Η υπακοή είναι μεγαλυτέρα αρετή.
Και η διάκριση είναι ανωτέρα όλων.

Ευχαριστώ.

π. Σπυρίδων Σκορδίλης.

Διαβάζοντας το παρόν μήνυμα οφείλω να ομολογήσω ότι αναπαύτηκα πλήρως στην σύνεση και την διάκριση του π. Σπυρίδωνα για ένα αρκετά λεπτό θέμα για εμάς του ιερείς.

Πάτερ, ευχαριστούμε και εμείς για την τόσο φωτισμένη απάντησή σας! Τέτοιες απόψεις σπανίζουν. Μακάρι να ακούμε πιό συχνά τέτοιες νηφάλιες κουβέντες.

Εύχεσθε!