Πότε ΔΕΝ καθόμαστε στην Θεία Λειτουργία;

Λειτουργικά και Κανονολογικά θέματα της Θείας Λειτουργίας
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Πότε ΔΕΝ καθόμαστε στην Θεία Λειτουργία;

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Τα τελευταία 10 χρόνια παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι εκκλησιαζόμενοι κάθονται στην θεία Λειτουργία σε στιγμές που οι παπούδες μας, πριν 20-30 χρόνια, ήσαν όρθιοι με σκυμμένα τα κεφάλια. Ευρισκόμενος για παράδειγμα σήμερα σε εκκλησία των Αθηνών παρατήρησα στον Τρισάγιο Ύμνο (και στο Δύναμις) να κάθεται το 50% των πιστών, και εκπλάγηκα! Έχασα δε πάσα ιδέα όταν στον Χερουβικό Ύμνο καθόντουσαν όλοι οι πιστοί! Ευτυχώς που κατά το τυπικόν θυμιατίζει ο ιερέας και έτσι σηκώθηκαν οι περισσότεροι στο "Τριάδι"... Και βέβαια σχεδόν όλοι καθόντουσαν στο (αντί του) Άξιον εστίν... Εύχομαι οι άγιοι ιερείς μας να πράξουν τα δέοντα προς ενημέρωσιν των πιστών και προβληματισμόν τουλάχιστον αυτών που εν αγνοία κάθονται τις στιγμές αυτές.

Θυμάμαι παλιά εμείς οι νεώτεροι βλέπαμε τους παπούδες πότε σηκώνονταν και σηκωνόμασταν και εμείς! Τώρα όμως που όλοι κάθονται;

Σύμφωνα με το φυλλάδιο «Πῶς πρέπει νὰ στεκόμαστε μέσα στὴν Ἐκκλησία» της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος σε κείμενα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστοδούλου (γ' έκδ. 1998), στεκόμαστε όρθιοι στις εξής στιγμές:

α. Στεκόμαστε όρθιοι στο «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός...» (αρχή θ. Λειτουργίας)
β. Στην Μικρά Είσοδο (με την λιτάνευση του ιερού Ευαγγελίου) [γνώμη μου είναι και από το α' αντίφωνον «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου»]
γ. Στον Τρισάγιο Ύμνο (και στο Δύναμις)
δ. Στο Άγιον Ευαγγέλιον (Χερουβικόν) και μέχρι να τελειώσει η Μεγάλη Είσοδος [μέχρι και το «Ταις αγγελικαίς...Αλληλούϊα»]
ε. Όταν θυμιατίζει ο ιερεύς
στ. Όταν μας ευλογεί ο ιερεύς από την Ωραία Πύλη στρεφόμενος προς τον λαό
ζ. Στο Σύμβολο της Πίστεως (το Πιστεύω) [γνώμη μου είναι και λίγο πριν το Πιστεύω, στο «Αγαπήσωμεν αλλήλους... Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα...»]
η. Από το «Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου» (αμέσως δηλ. μετά το Πιστεύω), συμπεριλαμβανομένου του Άξιον Εστιν, μέχρι το «Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού»
θ. Από το Πάτερ ημών μέχρι το «Τα Άγια τοις Αγίοις... [Εις άγιος... εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν]»
ι. Στο «Μετά φόβου Θεού...» μέχρι το τέλος της Θείας Μεταλήψεως [και το «Είδομεν το φως»]
ια. Κατά την Απόλυσιν

(*) τα εντός αγκυλών [] είναι δικά μας.

Να σημειώσω τέλος και τους ευλαβείς που σηκώνονται και κάνουν τον σταυρόν τους στην επίκληση του ονόματος της Παναγίας μας.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Παναγιώτης την 25 Νοέμ 2010, 12:40, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως

Επιστροφή στο “Θεία Λειτουργία”