Αινούμεν, ευλογούμεν "και" προσκυνούμεν τον Κύριον
Δημοσιεύτηκε: 14 Φεβ 2008, 07:09
Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, "καὶ" προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον (ὁ στίχος τῆς η' ᾠδῆς στὶς Καταβασίες), καὶ ὄχι χωρὶς τὸ "καὶ"..., διότι αὐτὸ εἶναι δανεισμένο ἀπὸ τὴν ὀγδόη ᾠδή (Ὕμνος τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων) [Μέγα Ὠρολόγιον, σ. 62, Βενετία 1856, ἐκδ. Ἀστήρ]: Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, "καὶ" προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον, ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες Αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.