Αινούμεν, ευλογούμεν "και" προσκυνούμεν τον Κύριον

Παναγιώτης: Διαχειριστής; Δημοσιεύσεις: 911; Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Αινούμεν, ευλογούμεν "και" προσκυνούμεν τον Κύριον

Παράθεση

Δημοσίευση από Παναγιώτης » 14 Φεβ 2008, 07:09

Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, "καὶ" προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον (ὁ στίχος τῆς η' ᾠδῆς στὶς Καταβασίες), καὶ ὄχι χωρὶς τὸ "καὶ"..., διότι αὐτὸ εἶναι δανεισμένο ἀπὸ τὴν ὀγδόη ᾠδή (Ὕμνος τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων) [Μέγα Ὠρολόγιον, σ. 62, Βενετία 1856, ἐκδ. Ἀστήρ]: Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, "καὶ" προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον, ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες Αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως