Τριαντάφυλλος Γεωργιάδης

[Xristos Tsakirogloy]

Κατ' αρχήν, να πω ότι δεν υπάρχει κάποιο θέμα στο οποίο θα μπορούσαμε να αναφέρουμε βιογραφικά στοιχεία παλαιών ψαλτών εξ' ου και η εδώ αναφορά οπότε θα πρότεινα στον αγαπητό Παναγιώτη να επιληφθεί του θέματος.
Σε αυτή την συζήτηση (http://analogion.net/forum/viewtopic.ph ... p=581#p581) αναφέρθηκα στον Τριαντάφυλλο Γεωργιάδη και λόγω του ότι ίσως κάποιοι να μην γνωρίζουν για αυτόν, αναφέρω κάποια βιογραφικά του στοιχεία, παρμένα από το βιβλίο του μουσικολόγου Φίλιππου Οικονόμου "Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική και Ψαλμωδία" (τόμος Α΄. σελ.139)
"(1924-1926) Πρωτοψάλτης Τριαντάφυλλος Γεωργιάδης (τοποτηρητής). Γεννήθηκε το 1856 στο Ακ-σαζ της Κυζίκου όπου και διδάχθηκε τα πρώτα στοιχεία της Βυζαντινής Μουσικής από τον Ι. Ρουσόπουλο. Αργότερα μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και μαθήτευσε συγχρόνως στους Γ. Ραιδεστηνό και Κυριάκο Ιωαννίδη (Καλόγηρο). Αναδείχθηκε άριστος μουσικός και σπουδαίος μελοποιός. Μελοποίησε: Μηνολόγιο, Τριώδιο, Πεντηκοστάριο, Αναστασιματάριο, Ειρμολόγιο Καταβασιών, Μουσικό Εγχειρίδιο, διάφορα άσματα και πολυχρονισμούς και τέλος το σημαντικό έργο "Κήπος Χαρίτων" με μαθήματα Εσπερινού, Όρθρου, Θ. Λειτουργίας, Δοξαστάριο κλπ. Πολλά μαθήματα του Τρ. Γεωργιάδη περιλαμβάνονται και στις σύγχρονες εκδόσεις και ψάλλονται συχνά από τους ψάλτες (π.χ. το "Άξιον εστί" σε ήχο πλ. του Β΄, το "Επι σοι χαίρει" σε πλ. του Δ΄κ.ά.)
Ο Τρ. Γεωργιάδης ασχολήθηκε επίσης πολύ με τη συλλογή των δημοτικών τραγουδιών του Πόντου, των Νήσων του Αιγαίου και άλλων περιοχών της Ελλάδας, τα οποία συγκέντρωσε στον τόμο "Εθνική Μούσα".
Δίδαξε Θεωρία, Μελοποιΐα και Ορθογραφία της Β.Μ. στις δύο ανώτερες τάξεις της Πατριαρχικής μουσικής Σχολής, η οποία εφιλοξενείτο στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Δημοσίευσε περίφημη μελέτη για τη Βυζ. Μουσική, σε αντιδιαστολή προς την Ευρωπαϊκή μουσική και αγωνίστηκε με πάθος εναντίον της εναρμόνισης της Βυζ. Μουσικής. Πέθανε το 1934."
Να αναφέρω εδώ, ότι ο μακαριστός Άρχων Πρωτοψάλτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος, σε πολλά σημεία της συλλογής του αναφέρει συνθέσεις του Τριαντάφυλλου Γεωργιάδη τις οποίες επιμελήθηκε ορθογραφικώς απ' ότι φαίνεται με την πρώτη κιόλας συγκριτική ματιά, γι' αυτό και δεν ονοματίζονται . Ως ενδεικτικό παράδειγμα να αναφέρω το τρισάγιο του Αποστόλου σε Γ΄ Ήχο με Δύναμις που βρίσκεται στον τόμο της Θ. Λειτουργίας του ως άνω μεγάλου Θεσσαλονικέως Πρωτοψάλτου. Τυγχάνω κάτοχος του "Κύπου Χαρίτων", απ' όπου φαίνεται αυτή η ανάγκη για ορθογραφική προσαρμογή των κειμένων του στην σημερινή τουλάχιστον μορφή της μουσικής μας όπως δημοσιεύεται στα σύγχρονα βιβλία. Λόγω του ότι δεν έχω σαρωτή για να ανεβάσω κάτι, όταν στο μέλλον θα έχω τον χρόνο, θα μεταφέρω κάποια σύνθεσή του στην ομάδα. Αυτό που από την ελάχιστή μου πείρα μπορώ να πω, είναι ότι ως συνθέτης ήτο ευρηματικός και δεν "αναμασούσε" τις παλαιές θέσεις, αστόχως τουλάχιστον, όπως παρατηρείται εν πολλοίς σήμερα...

[Βαγγελης Λιναρδακης]

Φωτογραφια του Τριανταφυλλου Γεωργιαδη

[Παναγιώτης]

Χρήστο ευχαριστούμε για τα στοιχεία, και κ. Λιναρδάκη για την φωτογραφία. Τα βιβλία του Γεωργιάδη έχουν δημοσιευθεί; αν όχι που υπάρχουν (βιβλιοθήκη, κτλ.);

Χριστός ανέστη,
Παναγιώτης.

[Δημήτριος]

Να αναφέρω εδώ, ότι ο μακαριστός Άρχων Πρωτοψάλτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος, σε πολλά σημεία της συλλογής του αναφέρει συνθέσεις του Τριαντάφυλλου Γεωργιάδη τις οποίες επιμελήθηκε ορθογραφικώς απ' ότι φαίνεται με την πρώτη κιόλας συγκριτική ματιά, γι' αυτό και δεν ονοματίζονται . Ως ενδεικτικό παράδειγμα να αναφέρω το τρισάγιο του Αποστόλου σε Γ΄ Ήχο με Δύναμις που βρίσκεται στον τόμο της Θ. Λειτουργίας του ως άνω μεγάλου Θεσσαλονικέως Πρωτοψάλτου. Τυγχάνω κάτοχος του "Κύπου Χαρίτων", απ' όπου φαίνεται αυτή η ανάγκη για ορθογραφική προσαρμογή των κειμένων του στην σημερινή τουλάχιστον μορφή της μουσικής μας όπως δημοσιεύεται στα σύγχρονα βιβλία. Λόγω του ότι δεν έχω σαρωτή για να ανεβάσω κάτι, όταν στο μέλλον θα έχω τον χρόνο, θα μεταφέρω κάποια σύνθεσή του στην ομάδα. Αυτό που από την ελάχιστή μου πείρα μπορώ να πω, είναι ότι ως συνθέτης ήτο ευρηματικός και δεν "αναμασούσε" τις παλαιές θέσεις, αστόχως τουλάχιστον, όπως παρατηρείται εν πολλοίς σήμερα...

Ο Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος ήτο μαθητής του Τρ. Γεωργιάδη.
Θέσεις του Τριαντάφυλλου 'έκλεψαν' όλοι οι μεταγενέστεροι συνθέτες.
Ο Γεωργιάδης μπόρεσε και προσάρμωσε όλα τα μαθήματα σε μέτρο 2+2 . Είναι κάτι το εκπληκτικό. Οι γραμμές κυλούν από μόνες τους χωρίς να θυμίζουν κάτι το ευρωπαϊκό ή γενικά μη βυζαντινό.
Επισυνάπτω ένα αρχείο στο οποίο φαίνονται τα παραπάνω.
Δηλ. Θέσεις στον δεύτερο σε λειτουργικά μεταγενέστερων μεγάλων συνθετών, ρυθμό σε όλα.
Ορθογραφικά λάθη δεν νομίζω να έχει (όπως γράφτηκε) , ισως λείπουν μερικοί καλλωπιστικοί χαρακτήρες.

[Xristos Tsakirogloy]

Ορθογραφικά λάθη δεν νομίζω να έχει (όπως γράφτηκε) , ισως λείπουν μερικοί καλλωπιστικοί χαρακτήρες.

Προσωπικά, το μόνο που παρατήρησα όπου ο αείμνηστος χρησιμοποιεί συχνά, είναι το αντικένωμα κάτω από την συμπλοκή ολίγου και κεντημάτων (τα κεντήματα από πάνω), κάτι που φαίνεται και στο Πατέρα Υιόν των λειτουργικών του Β΄ Ήχου που ανεβάσατε (...και Άγιον Πνεύμα...). Απλως, δεν έχω δει σε κάνεναν άλλο συνθέτη ή εξηγητή της νέας γραφής αυτή την χρήση του αντικενώματος και λόγω του ότι στην ορθογραφία αυτό που βλέπουμε συχνότερα είναι και το εγκυρότερο και από αυτό δημιουργήθηκαν οι κανόνες της, το χαρακτήρισα με την υπερβολική ίσως λέξη "λάθος" και ζητώ συγγνωμη γι'αυτό εάν έτσι θεωρήται ότι θίγεται η μνήμη κάποιου (κάτι που είμαι βέβαιος ότι δεν συμβαίνει) ή η μουσική κατάρτιση του αείμνηστου (εδώ θέση έχει το "προς Θεού!!") . Στα Μηναία και στο Αναστασηματάριο, γίνεται συχνή χρήση αυτής της συμπλοκής και λόγω του ότι συναντάται κυρίως σε τονιζόμενες συλλαβές, τολμώ να πω ότι ίσως ήταν και ο δικός του τρόπος να γράφει το ψηφιστόν (μια και ο "Κήπος Χαρίτων" που έχω τουλάχιστον, είναι σε χειρόγραφη μορφή) όμως αυτό δεν μπορεί παρά να είναι μία υπόθεση (μην παρεξηγηθούμε κιόλας... περαιτέρω τουλάχιστον ). Δεν είναι τυχαίο πάντως το γεγονός, ότι όλοι οι νεώτεροι συγγραφείς βιβλίων που εμπνεύστηκαν από τις συνθέσεις του (ή και τις αντέγραψαν) δεν χρησιμοποιούν το αντικένωμα σε αυτή τη θέση.
Εδώ θελοντας να αναφερθώ σε κάτι γενικότερο, θέλω σε όλη την παρέα να εξομολογηθώ, ότι δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να θίξω ή να κατηγορήσω κανέναν, ζώντα ή τεθνεώτα. Όχι ότι ειπώθηκε καθαρά κάτι τέτοιο, απλώς προλαμβάνω κάποιους ίσως λογισμούς. Απλά, όπως και οι μεταγενέστεροι των τριών διδασκάλων προβληματιζόμενοι ξεκίνησαν να κάνουν περαιτέρω ανάλυση του μέλους από αυτή που προσπάθησαν την εποχή της δημιουργίας της νέας μεθόδου, έτσι πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος προόδου είναι ο προβληματισμός και εδώ δεν καταθέτω τίποτε άλλο πέρα από αυτό.

[Δημήτριος]

Τη συγκεκριμένη θέση ολίγο με κεντήματα και από κάτω ψηφιστό, ο Σύρκας την εκτελούσε σαν να έβαζε πεταστή στα κεντήματα, ο Στανίτσας με παρεστιγμένο γοργό. Ισως ο Γεωργιάδης να την εκτελούσε με αντικένωμα αφού ακολουθούν κατιόντες χαρακτήρες. Βλέπουμε ότι βάζει και μια ύφεση στα κεντήματα που δεν το κάνουν άλλοι άρα κάτι θέλει να μας πει.
Για τους καλλωπιστικούς χαρακτήρες δεν είμαι και σίγουρος ότι πρέπει να εντάσσονται αυστηρά στην ορθογραφία γιατί με την αναλυτική γραφή των τελευταίων χρόνων προσπαθεί ο συνθέτης να εξηγήσει τον τρόπο ψαλσίματος κατά τους δικούς του λαρυγγισμούς και καλλωπισμούς.
Στο Τριάδα ομοούσιον θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε γιατί βάζει πεταστή εφ' όσον ακολουθεί ισόχρονος κατιών χαρακτήρας αλλά και πάλι σκέφτομαι ίσως για την καλλωπιστική διαφορά της πεταστής με του ψηφιστού.
Το σύνηθες είναι να βλέπουμε διαφορές στην ορθογραφία ανά σχολή.
Αφού όμως ο Γεωργιάδης δίδασκε ορθογραφία στην Πατριαρχική Σχολή, όλα καταλυμπάνονται. Κάτι θα ήξερε.