Τυπικόν
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 90
John R K Fenwick,
The Anaphoras of St. Basil and St. James. An Investigation into their Common Origin,
OCA 240 [Orientalia Christiana Analecta 240], Rome, 1992.
Οι Αναφορές του Μεγάλου Βασιλείου και του Αγίου Ιακώβου - Μία έρευνα για την κοινή τους καταγωγή
Αυτή η έρευνα του John R. K. Fenwick δημοσιεύτηκε το 1992 στο OCA 240, με Editor τον Robert F. Taft, S.J. και βοηθό τον Stefano Parenti.
Απουσιάζει ως αναφορά από την σύγχρονη μοντερνιστική έκδοση "Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Αποστόλου Ιακώβου ..." της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, αλλά και από την Λειτουργική του Γεωργίου Ν. Φίλια, στην ενότητα της Λειτουργίας του Ιακώβου.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
- Κατηγορία: Τυπικολογικὰ Ἄρθρα
- Εμφανίσεις: 947
Συνοδική Εγκύκλιος - Περί απαγορεύσεως Επιταφίου ύμνου εις την εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1865)
Ἀριθμ. Πρωτ. 4319 - Διεκπ. 3347.
Περὶ ἀπαγορεύσεως Επιταφίου ὕμνου εἰς τὴν ἑορτὴν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Πρὸς ἅπαντας τοὺς κατὰ τὸ Κράτος Σεβασμιωτάτους Ἱεράρχας.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: π. Βασίλειος Μπακογιάννης
- Κατηγορία: Τυπικολογικὰ Ἄρθρα
- Εμφανίσεις: 363
Μέ ἀφορμή τά Ἐγκώμια τῆς Παναγίας
του ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Παρόλη τήν ἀπαγόρευση (βλ. Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 2008, σελ. 209, ὑποσημείωση 186), τελικά τά «Ἐγκώμια τῆς Παναγίας» ἔχουν εἰσαχθεῖ στήν Ἐκκλησία μας. Ὑπῆρχε μήπως κάποιο κενό στήν Ἀκολουθία τῆς Κοιμήσεως, πού ἔπρεπε νά καλυφθεῖ μέ τήν προσθήκη τῶν Ἐγκωμίων; Tί σοβαρός, θεολογικός λόγος ὑπῆρχε, ὥστε νά γίνει αὐτή ἡ καινοτομία;
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: π. Βασίλειος Μπακογιάννης
- Κατηγορία: Τυπικολογικὰ Ἄρθρα
- Εμφανίσεις: 318
Τά Ἐγκώμια τῆς Παναγίας
του ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Ξεκίνησαν ἀπό τίς Κυκλάδες, κατά τό μέσα τοῦ 19ου αἰ. προκαλώντας σύγχυση στήν Ἐκκλησία. Τό θέμα ἔφθασε στήν Ἱερά Σύνοδο (Ἀπρίλιος 1865).
Καί ὑπό τήν Προεδρία τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Θεοφίλου, συζήτησε τό θέμα. Καί οἱ Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς, «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσιν», δέν ἐπέτρεψαν τήν εἰσαγωγή τους στή λατρεία, ἔστω καί ἄν ἦταν ὕμνοι πού ἐξυμνοῦσαν τήν Μητέρα τοῦ Χριστοῦ.
Τό σκεπτικό τους ἦταν, πώς τιμοῦμε δέοντως τήν Παρθένο, ὅταν σεβόμαστε τήν τάξη τῆς Ἐκκλησίας, καί ὄχι ὅταν τήν καταφρονοῦμε.
Ἀπέστειλαν λοιπόν «πρός τούς κατά τό Κράτος Σεβασμιωτάτους Ἱεράρχας», τήν ὑπ'ἀριθμ 135, ἀριθμ. πρωτ. 4319, 21/4/1865, Ἐγκύκλιο, «περί ἀπαγορεύσεως Ἐπιταφίου ὕμνου εἰς τήν ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου», ἐπισημαίνοντας: «... ἡ τοιαύτη ἀκολουθία εἶναι ἀσυνήθης καί πάντῃ ξένη εἰς τήν καθ' ὅλου ὀρθόδοξον Ἀνατολικήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν». (Καί ἄν δέν ἐπιτρέπεται νά ψέλνονται Ἐγκώμια πρός τιμήν τῆς Παναγίας, πόσο μᾶλλον πρός τιμήν τῶν Ἁγίων. Καί ὅμως γίνεται καί αὐτό...!).
Τήν ἴδια ἀρνητική τοποθέτηση γιά τό θέμα ἔχει καί τό «Τυπικό τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας», τονίζοντας μάλιστα: «Ἡ Μ. Ἐκκλησία κατακρίνουσα, πᾶν ὅ,τι καινοφανές καί κακόζηλον, ἔστω καί γινόμενον πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου, ἀποδικιμάζει ταῦτα ἐπισήμως καί ἀπαγορεύει μάλιστα αὐστηρῶς». (Ὄρθρος ΙΕ΄Αὐγούστου).
«Ἡ Ἐκκλησία ἐκανόνισεν ἀνέκαθεν τάς Ἱεράς ἀκολουθίας τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ· καί κατανυκτικώτατα εἰσί τά εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου ψαλλόμενα ἄσματα», σημείωνε ἡ σχεική Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Παρόλα αὐτά, ἀπό τά τέλη περασμένου (20ου αἰ), τά Ἐγκώμια τῆς Παναγίας καί ὁ Ἐπιτάφιος ἄρχισαν δειλά-δειλά νά εἰσέρχονται στή λατρεία, καί νά «ἐξαπλώνονται», σύν τῷ χρόνῳ, σ' Ἐνορίες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμα καί σ' Ἑλληνορθόδοξες Ἐνορίες τῆς Διασπορᾶς, ἀκόμα καί σέ Μοναστήρια, (ἐκτός ἀπό τά Ἁγιορείτικα Μοναστήρια). Σημειωθήτω, πώς στίς περισσότερες Ἐνορίες, δέν λέγονται ἀνήμερα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (15 Αὐγούστου), ἀλλά στό διάστημα πού γιορτάζεται ἡ Δεσποτική γιορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος (6-13 Αὐγούστου)· σέ χρόνο δηλαδή ἄσχετο μέ τή γιορτή τῆς Κοιμήσεως.
Εἶναι ἡ μόνη Ἀκολουθία πού λέγεται «ἐκτός τόπου καί χρόνου».
Ὁ Ἐπιτάφιος καί τά Ἐγκώμια εἶναι μιά ἰδιαιτερότητα τοῦ Χριστοῦ μέσα στή λατρεία μας. Δέν ἀξίζει ὁ Χριστός νά ἔχει αὐτή τήν ἰδιαιτερότητα; Γιατί τήν καταργοῦμε;
Μπορεῖ βέβαια καί τή Μεγάλη Παρασκευή νά ψέλνουμε Ἐγκώμια στόν Χριστό, καί νά περιφέρουμε τόν Ἐπιτάφιο, κτυπώντας πένθιμα τίς καμπάνες, ὅμως παράλληλα περιμένουμε τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή Του.
Δέν μένουμε δηλαδή στό θάνατό Του, πού θά ἦταν ἀπελπισία.
Δέν συμβαίνει ὅμως τό ἴδιο καί μέ τά Ἐγκιώμια καί τόν Ἐπιταφιο τῆς Παναγίας.
Ἡ τοποθέτηση τοῦ Ἐπιταφίου στή μέση τοῦ Ναοῦ, ἡ περιφορά του (σέ μερικές ἐνορίες χτυπᾶνε καί τίς καμπάνες πένθιμα!), ἀφήνουν τήν αἴσθηση ὅτι ἡ Παναγία πέθανε καί ἔμενε στόν τάφο.
Ὅμως, μετέστη πρός τούς οὐρανούς, νικώντας καί αὐτή μέ τόν θάνατο, τόν θάνατο. Αὐτή ἡ νίκη κατά τοῦ θανάτου «θάβεται» μέ τόν Ἐπιτάφιο, πού κάνουμε πρός τιμήν της!
Κάτι ἤξεραν οἱ προγενέστεροι Πατέρες-Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς, πού εἶπαν: «... Ἡ τοιαύτη ἀκολουθία εἶναι ἀσυνήθης καί πάντῃ ξένη εἰς τήν καθ'ὅλου ὀρθόδοξον Ἀνατολικήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν».
Βέβαια, τό «Τυπικό» δέν εἶναι δόγμα, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά ἀλλάξει.
Ὅμως, αὐτό δέν μπορεῖ νά γίνει ἀπό ἕναν Ἱερέα, ἤ ἀπό ἕναν Ἐπίσκοπο, ἀλλά «Συνοδικῶς» (Κανόνας ΛΔ΄ Ἁγίων Ἀποστόλων).
Ἀλίμονο, ἄν ὁ κάθε Ἱερέας ἤ ὁ κάθε Ἐπίσκοπος «ράβει καί ξηλώνει» μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κατά τό δοκοῦν.
Ἄλλωστε, μιά διαφορά ἀνάμεσα στόν Ὀρθόδοξο Χριστιανό καί στόν Προτεστάντη, εἶναι πώς ὁ μέν πρῶτος εἶναι δεσμευμένος ἀπό τήν Παράδοσή του, καί δέν μπορεῖ νά κάνει πράγματα «ὧν ὁ παρελθών χρόνος οὐκ ἔχει τά ὑποδείγματα» ( Μ. Βασίλειος, ἐπιστολή 130), ἐνῶ ὁ δεύτερος, ἐπειδή ἀκριβῶς στερεῖται Παραδόσεως, κάνει ὅ,τι τοῦ ἀρέσει.
Γι'αὐτό καί ἡ Ἁγία Ἑβδόμη Οἰκουμενική Σύνοδος «τούς τολμῶντας τάς ἐκκλησιαστικάς παραδόσεις ἀθετεῖν καί καινοτομίαν τινά ἐπινοεῖν» θέτε βαρύτατα ἐπιτίμια (Πράξη Η΄).
Καί ἄν δέν μᾶς συνετίζουν οἱ ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ποιός θά μᾶς συνετίσει;
Πηγή: Ρομφαία (πρόσβαση 9/8/2025)
Βλ. επίσης το άρθρο μας: Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς ἢ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν;
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἱ.Μ. Πάφου - Γραφεῖο κατά τῶν Αἱρέσεων
- Κατηγορία: Τυπικολογικὰ Ἄρθρα
- Εμφανίσεις: 294
Ιερά Μητρόπολη Πάφου
Γραφείο κατά των αιρέσεων
Περί επιταφίου θρήνου και εγκωμίων της Παναγίας. Είναι στην Παράδοσή μας;
Εν Πάφω την 8η Αυγούστου 2024
του αγίου Αιμιλιανού του ομολογητού, επισκόπου Κυζίκου
Γραφείο κατά των αιρέσεων
“Η Μ. Εκκλησία κατακρίνουσα πᾶν ὅ,τι καινοφανὲς καὶ κακόζηλον,
ἔστω καὶ γινόμενον πρὸς τιμὴν τῆς Θεοτόκου,
ἀποδοκιμάζει ταῦτα ἐπισήμως καὶ ἀπαγορεύει μάλιστα αυστηρῶς”
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί σε κατά τόπους ενορίες μία ανάρμοστη προσθήκη στο τυπικό της Εκκλησίας μας “προς πλείονα τάχα δόξαν” 1 και τιμή της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου. Η αντικανονική αυτή αλλαγή έγκειται στο γεγονός της τέλεσης “επιταφίου θρήνου της Παναγίας” προς μίμηση της ακολουθίας του επιταφίου του Μ.Σαββάτου.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1604
Ὅτι ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐπεύχεται, ποιεῖ τήν Ἀνάγνωση τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς - Εὐχές Γονυκλισίας Πεντηκοστῆς, Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, Θείας Λειτουργίας, Μνημοσύνου, κλπ.
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 24/6/2025
Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/7/2025 – 11/7/2025, ἀρ. φύλλων 2549-2550.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐποίει τήν Ἀνάγνωσιν τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς».
«Πάντες μὲν ὁρῶμεν κατ’ ἀνατολὰς ἐπὶ τῶν προσευχῶν»,
Ἅγιος Μέγας Βασίλειος, [PG 32, 189C].
«Ἐπὶ τὰς δυσμὰς ἔστηκεν ὁ διάβολος, ὅπου ἡ ἀρχὴ τοῦ σκότους· ἀποτάσσεσθε αὐτῷ καὶ ἐμφυσήσατε· εἶτα στρέφεσθε ἐπὶ ἀνατολὰς καὶ συντάσσεσθε τῷ Χριστῷ»,
Εὐχολόγιον Barb. Gr. 336, 8ου αἰ., φ. 130β.
Ὡς πρός τὸν προσανατολισμὸ τοῦ «Οἴκου τῶν Προσευχῶν», ἤτοι τοῦ κτιρίου τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε: Στὶς Ἀποστολικὲς Διαταγὲς, στό κεφ. ΝΖʹ «Διατύπωσις Ἐκκλησίας καὶ κλήρου…», βλέπουμε: «ὁ οἶκος [ὁ Ναός] ἕστω ἐπιμήκης, κατ’ ἀνατολὰς τετραμμένος, ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν τὰ παστοφόρια πρὸς ἀνατολήν, ὅς τις ἕοικε νηί».[1]
Ὡς πρὸς τὸν προσανατολισμὸ τῶν πάντων, Κληρικῶν τε καὶ τῶν Πιστῶν, στὴν Ἐκκλησία ἔχουμε τὶς ἑξῆς ἁγιοπατερικὲς κανονικές μαρτυρίες:
Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Φιλόσοφος (100–165 μ.Χ.) στὶς «Ἀποκρίσεις πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους περί τινων ἀναγκαίων ζητημάτων» λέει: «Ἐπειδὴ τῶν παρ' ἡμῖν τὰ τιμιώτερα εἰς τιμὴν τοῦ Θεοῦ ἀφορίζομεν, κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀνθρώπων ὑπόληψιν τιμιωτέρα ἐστὶν ἡ ἀνατολὴ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς κτίσεως, διὰ τοῦτο ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς [ἰδιαίτερα στὴν Θεία Λειτουργία, καὶ στὶς Ἀκολουθίες] νεύομεν πρὸς ἀνατολὴν πάντες. Καθάπερ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐν ὀνόματι Χριστοῦ κατασφραγίζομεν τοὺς τῆς σφραγῖδος ταύτης δεομένους, ἐπειδὴ τιμιωτέρα νενόμισται τῆς ἀριστερᾶς, καίτοι θέσει καὶ οὐ φύσει διαφέρουσα ταύτης ὑπάρχει, οὕτως καὶ ἡ ἀνατολή, ὡς τιμιώτερον μέρος τῆς κτίσεως, εἰς προσκύνησιν θεοῦ ἀφώρισται. Oὐκ ἐναντιοῦται δὲ τῇ προφητικῇ τε καὶ ἀποστολικῇ φωνῇ τὸ πρὸς τὴν ἀνατολὴν ποιεῖν ἡμᾶς τὰς εὐχάς. Ἐν παντὶ γὰρ τόπῳ ὑπάρχει ἡ ἀνατολὴ τοῖς εὐχομένοις· καὶ ἐπειδὴ ἐφ' ὃ μέρος τὴν ὁρατὴν αἴσθησιν κεκτήμεθα κατὰ τοῦτο τὸ μέρος προσκυνοῦμεν, ἀδύνατον δὲ ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς εἰς τὰ τέσσαρα μέρη τῆς κτίσεως ἀποβλέπειν, διὰ τοῦτο εἰς τὸ ἓν μέρος τῆς κτίσεως ἀφορῶντες ποιοῦμεν τὴν προσκύνησιν, οὐχ ὡς μόνον ἔργον τοῦ Θεοῦ οὐδ' ὡς εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ τοῦτο ἀφωρισμένον, ἀλλ' εἰς τόπον προσκυνήσεως τῆς παρ' ἡμῶν προσαγομένης Θεῷ τεταγμένον. Τὸ δὲ ἔθος, παρ' ὧν εἴληφεν ἡ Ἐκκλησία τὸ εὔχεσθαι, παρὰ τούτων εἴληφε καὶ τὸ ποῦ εὔχεσθαι [κατ’ Ἀνατολάς], τοῦτο δὲ παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων».[2]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀναλόγιον
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 253
Α’ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
«Το μεγαλείο της Θείας Λατρείας. Παράδοση ή ανανέωση;»
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Το Α’ Λειτουργικό Συνέδριο, που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη από την Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών, με θέμα «Το μεγαλείο της Θείας Λατρείας. Παράδοση ή ανανέωση;», διεξήγαγε τις εργασίες του από 27 Φεβρουαρίου έως 1 Μαρτίου 2002 στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ανακοινώθηκαν είκοσι μία εισηγήσεις από ισαρίθμους εισηγητάς, Επισκόπους, Πρεσβυτέρους, Μοναχούς και πανεπιστημιακούς Καθηγητάς και ερευνητάς. Υπήρξε εντυπωσιακή συμμετοχή Κληρικών, Μοναχών και λαϊκών. η μεγάλη αίθουσα ήταν κατάμεστη.
Με βάση τις εισηγήσεις και τις διεξαχθείσες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, τα πορίσματα του συνεδρίου συνοψίζονται στα εξής:
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1207
Αὐθεντική Λειτουργική Παράδοση (Ἀσματικό Τυπικό, Ἀρχέγονες Διατάξεις) ἢ Ἀντικουαριανισμός (Antiquarianism);
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 19/5/2025
Ὀρθόδοξος Τύπος, 30/5/2025 – 6/6/2025, ἀρ. φύλλων 2544-2545.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.:
«Αὐθεντική Λειτουργική Παράδοση ἢ Ἀντικουαριανισμός (Antiquarianism);».
(δεῖτε στὸ τέλος τό PDF γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)
‘‘Οἱ Προτεστάντες μεταρρυθμιστές ὄχι μόνο ἀπέρριψαν ὅτι θεώρησαν
καταχρήσεις στὴν “Ἐκκλησία” τους, ἀλλὰ ἀπέρριψαν καὶ τὴν
Λειτουργία [Τυπικόν] τῆς ἐποχῆς τους’’, Alcuin Reid
Ἡ Ὀρθόδοξος ἀφετηρία τῆς Λειτουργιολογίας-Τελετουργικῆς, εἰδικά μετὰ τὴν ἐμπειρία τῆς 100+χρονης παναιρέσεως τῆς «Εἰκονομαχίας»[1] ποὺ συνετάραξε τὴν Ἐκκλησία, εἶναι κατασταλλαγμένη διαχρονικά, εἶναι αὐτὴ τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας: «Ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν».
Ἔστω ὅτι οἱ διασημότεροι τῶν Λειτουργιολόγων, Τυπικολόγων, Θεολόγων, εἰς ἀναζήτησιν τῆς «αὐθεντικῆς (original) λειτουργικῆς παραδόσεως», μαζευτοῦν καὶ δουλέψουν συλλογικὰ πάνω σὲ ὅλα τὰ σωζόμενα ἀρχαία βυζαντινὰ χειρόγραφα τοῦ Κόσμου, καὶ μετὰ ἀπὸ χρόνια δουλειᾶς φτιάξουν τὸ καλύτερο «Τυπικόν» ποὺ θὰ περιλαμβάνει καὶ τὴν καλυτέρα «Λειτουργική Διάταξη» κατ' αὐτοὺς (κατ' αὐτοὺς = ὑποκειμενικότητα), ἕνα στὴν οὐσία συνονθύλευμα ἐπιλεγμένων «ἀρχαίων» διατάξεων (ἐπιλεγμένων σύμφωνα μὲ ἀμφιλεγόμενα προσωπικά καὶ μοντερνιστικὰ κριτήρια, καὶ συνάμα ἀπορριφθέντων ἄλλων ἐξίσου ἀρχαίων διατάξεων), καὶ ἐρμηνευμένων, ἐπεξηγημένων σύμφωνα μὲ τὴν προσωπική καὶ φυσικά προκατειλημένη (biased) γνώμη ἑκάστου (ποὺ φυσικὰ ὑπόκειται κι αὐτὴ σὲ σφάλματα), μὲ διατάξεις γιὰ τὴν Παρακλητική, τὸ Μηναῖον, τὸ Τριώδιον, τὸ Πεντηκοστάριον, καὶ ἐν γένει γιὰ τὸν Ἑσπερινό, τὸν Ὄρθρο, τὴν Θεία Λειτουργία, καὶ ὅλες τὶς Ἀκολουθίες, μαζὶ καὶ Ἀσματικὲς ἢ ὅτι ἄλλες Ἀκολουθίες ὑπῆρχαν στὴν ἀρχαιότητα.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 2921
Οἱ Λατινογενεῖς Νεωτερισμοί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως στήν Θεία Λειτουργία καί Λατρεία
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 31/3/2025 [1]
Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/4/2025 – 9/5/2025, ἀρ. φύλλων 2537-2541.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Οἱ λατινογενεῖς νεωτερισμοί εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν καί Λατρείαν».
(γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Ἡ Λατινογενὴς Λειτουργική Κίνηση[2], [3] τάχα Ἀναγέννηση ἢ Ἀνανέωση, ἐπιχειρῆται στὴν Ἑλλάδα ἐδῶ καὶ περισσότερο ἀπὸ ἕναν περίπου αἰῶνα, καὶ δὲν ξεκίνησε τό 1999[4] ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο, ὅπως ἐσχάτως ἀναφέρθηκε.[5]
Ἡ Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση (Κίνηση, Ἀνανέωση, κτλ.) εἶναι κυρίως ἕνας λατινογενής, προτεσταντικός, ὀρθολογιστικός, βαρλααμίτικος,[6] ξένος τῆς προσευχῆς, δυτικός τρόπος σκέψης, καὶ ἐπιβολῆς, καὶ γεννήτρια νεωτερισμῶν, ἐπὶ τῆς Θείας Λατρείας, τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἐν γένει ἐπὶ τῆς Λειτουργικῆς Τάξεως καὶ Πράξεως τῆς Ἐκκλησίας μας,4 ποὺ ἀρχικῶς ἀμφισβητεῖ καὶ ὕστερα καταπατεῖ (ἰσοπεδώνει) τὴν ζῶσα καὶ παραδοθεῖσα Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας σὰν τοὺς Προτεστάντες[7] καὶ τοὺς Εἰκονομάχους.[8]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1560
Οἱ διάφοροι νεωτερισμοί στήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου Οὔσης ὀψίας, τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα ἑσπέρας (Ἀγάπη)
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/4/2025
(γιὰ καλύτερη ἐμπειρία ἀνάγνωσης δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Εἴθισται ἐνιαχοῦ, ἀπὸ τὸν προηγούμενο αἰῶνα, ἀρχικὰ στοὺς Μητροπολιτικοὺς Ναούς, στὸν Μεγάλο Ἑσπερινὸ τοῦ Πάσχα (τὸν καλούμενο καὶ «Ἀγάπη»), νὰ ἀναγινώσκεται τὸ Εὐαγγέλιον Οὔσης ὀψίας ἀπὸ τοὺς Κληρικούς σὲ διάφορες γλῶσσες.
Ὅμως πέραν τῶν Μητροπολιτικῶν Ναῶν, διαβάζεται σὺν τῷ χρόνῳ καὶ σὲ ἐνορίες, καὶ Κληρικοὶ δυστυχῶς δίνουν τὸ Εὐαγγέλιον νὰ τὸ ἀναγνώσουν Ἱεροψάλτες, καὶ λαϊκοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες.[1] Ὅτι διαβάζουν λαϊκοὶ τὸ Εὐαγγέλιον, δὲν εἶναι νεωτερισμός τοῦ 2024, ἀλλὰ τὸν ἀναφέρει καὶ ὁ Φουντούλης ἤδη τό 1994 στὴν ἐρώτηση #444,[2] καί στήν #579,[3] ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικό ὑπάρχει.
- Επόμενοι των Αιρετικών, οι αφαιρούντες τόν Εσταυρωμένον
- Οἱ θεολογικές προϋποθέσεις τοῦ μητροπολίτου Περιστερίου εἶναι λατινικές, καί ὄχι τῶν ἀντιδρώντων στήν ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου
- Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
- Ο Ζωοποιός Σταυρός του Χριστού ανέκαθεν δέσποζε στο Ιερόν Βήμα, στην Αγία Τράπεζα, και διέλαμπε όταν ήταν ανοιχτή η Ωραία Πύλη, το Καταπέτασμα – Και περί του Συνθρόνου, και περί της Εγκυκλίου για τον Σταυρό και την θέση του Εσταυρωμένου Χριστού ...
- Επιστολές για το βιβλίο μας «Το Αθέατον της Αγίας Τράπεζας»
- Ο Διάκονος το «Δεηθώμεν» το λέει πρώτα για τον Ιερέα, και φυσικά για τον Λαόν — «Το γαρ, Δεηθώμεν, ου τοις Ιερεύσι λέγεται μόνον, αλλά και τοις εις τον Λαόν συντελούσιν», Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
- Ευχές των Κατηχουμένων (Ευχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα και ταυτόχρονα; Αναφορές Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, και περί Προσευχής στην Λειτουργία
- Απάντησις στον π. Δανιήλ Γ. Αεράκη, για το «Οὔτε μυστικά, οὔτε ψιθυριστά, οὔτε... ἀνύπαρκτα»
- Ότι τo χαμηλό Τέμπλο κυρίως, και η ανοιχτή Ωραία Πύλη, εμποδίζουν τoν πιστό Λαό να προσευχηθεί, και πόσο κακό κάνει στους Ιερείς
- Το κλείσιμο της Ωραίας Πύλης στην Θεία Λειτουργία στα Ιερατικά της Αποστολικής Διακονίας - Σύγκριση, σχόλια
- Σταματείστε τους Πειραματισμούς στην Θεία Λατρεία, στην Θεία Λειτουργία, στο Τυπικόν
- Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στην Εκκλησία
- Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στον Ναό, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (+407)
- Το κλείσιμο της Ωραίας Πύλης του Ιερού (τα Βημόθυρα και το Καταπέτασμα) στην Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία της Ελλάδος
- Οι Μυστικές Ευχές των Λαϊκών
- Η εξέλιξη του Καταπετάσματος (Τέμπλου, Εικονοστασίου, Φράγματος του Βήματος) [Βίντεο]
- Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, ....
- Ανάλυσις των Παλαιοχριστιανικών Βασιλικών (Ναών) του Δʹ αιώνος εν Ελλάδι
- Η θεολογική τεκμηρίωση της απόκρυψης των τελουμένων στο Ιερό κατά τον Όσιο Νικήτα τον Στηθάτο (990-1080)
- Ιερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ιερατικών, και σχόλια
- Ευχή δια Προσφωνήσεως (Διακονικά)
- Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν - Εὐχολόγιον (pdf)
- [Νέα γ' έκδοση 2022] Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Α') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος μὴ ἑορταζόμενος [PDF βιβλίου]
- [Νέα β' έκδοση 2022] Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Β') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος ἑορταζόμενος [PDF βιβλίου]
- Τάξις Αρχιερατικής Χοροστασίας εις τον Όρθρον
- Ο ΙΘ' Κανών της Συνόδου της Λαοδικείας (364), και η ανάγνωσις των Λειτουργικών Ευχών
- Ὅρος: «Μυστικὲς Εὐχές» τῆς Θείας Λειτουργίας
- Απαντήσεις Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στο ερώτημα: «Σύγχρονοι άγιοι και μυστική ανάγνωση των ευχών στη Θεία Λειτουργία»
- Σύγχρονοι (Ἅγιοι) Γέροντες καὶ οἱ Μυστικὲς Εὐχές
- Βοήθημα Ἀναλογίου: Μηνολόγιον (pdf)
- Επιστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατόπιν αποστολής μας της α' έκδοσης των μελετών μας: Τα 3 Αμήν, Μυστικός Δείπνος - Θεία Ευχαριστία, Διατάξεις Θείας Λειτουργίας V.135, V.480 (Οκτ-Δεκ 2020)
- Πως ετέλεσε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός την «θείαν Ευχαριστίαν» εις τον Μυστικόν Δείπνον, μυστικώς ή εις επήκοον; [PDF]
- Διάταξις της Θείας Λειτουργίας 1334, Αγίου Φιλοθέου του Κοκκίνου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, V.480 [PDF]
- Διάταξις της Πατριαρχικής Λειτουργίας 1386 (Αγία Σοφία), παρά του πρωτονοταρίου της Αγίας Σοφίας, διακόνου Δημητρίου Γεμιστού, V.135 [PDF]
- Τα τρία Αμήν (Αμήν, αμήν, αμήν) εις την μυστικήν στιγμήν της ευλογήσεως του Αγίου Άρτου και του Αγίου Ποτηρίου [PDF]
- Βοήθημα Ἀναλογίου: Ὄρθρος καθημερινῶν (pdf)
- Βοήθημα Ἀναλογίου: Θεία Λειτουργία καθημερινῶν (pdf)
- Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Α') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος μὴ ἑορταζόμενος (β' ἔκδοση, PDF βιβλίου)
- Συστηματοποίηση καὶ Κατανόηση τοῦ Τυπικοῦ (2019)
- Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Β') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος ἑορταζόμενος (α' ἔκδοση, PDF βιβλίου)
- Σωστή αναθεώρηση των Μηναίων (Πρόταση)
- Πίναξ τῶν Ἤχων καὶ τῶν Ἑωθινῶν (2018-2025)
- Τυπικόν Ενοριών (τόμος Α') - Όρθρος καθημερινών εάν τύχει Άγιος μη εορταζόμενος (α' έκδοση)
- Τάξις της ολονυκτίου αγρυπνίας (δια τους εκτός των Μονών Ενοριακούς Ναούς)
- Καταλιμπάνεται ο Εσπερινός όταν γίνεται (οποιαδήποτε) Παράκληση το απόγευμα;
- Πίνακας Ἑωθινῶν καὶ Ἤχων τῶν Κυριακῶν (2015-2022)
- Τυπικὰ παροράματα ΤΟΕ
- Σύγκριση τῶν τυπικῶν διατάξεων τοῦ Ὄρθρου τῶν ἑορταζομένων ἢ μὴ Ἁγίων ἐν καθημερινῇ
- Κατάταξη Ἁγίων σὲ ἑορταζομένους (εἰς ς', εἰς η') ἢ μή, βάσει τῆς ἐν τῷ Μηναίῳ Ἀκολουθίας των
- Περιεχόμενα Τυπικοῦ Ὄρθρου Ἐνοριῶν (ΤΟΕ)
- Συστηματοποίηση καὶ Κατανόηση τοῦ Τυπικοῦ (2010)
- Επιστολές για το βιβλίο μας «Τυπικόν Όρθρου Ενοριών»
- Τυπικὸν Ὄρθρου Ἐνοριῶν (ΤΟΕ) - βιβλίο
- Σύντομο σχόλιο στὴν προσπάθεια τοῦ Ἁγίου Συμεὼν Θεσσαλονίκης γιὰ διατήρηση τῆς ᾈσματικῆς Ἀκολουθίας (π. Νικόλαος Μέζης)
- Ὅλα τὰ Μηναῖα καὶ Λειτουργικὰ Βιβλία σὲ μορφὴ pdf
